"Κράτα με... η κιβωτός σαλπάρει" | Κουνούνη Θάλεια

Είσαι άνθρωπος και είναι φυσικό να πονάς... Για τους δικούς σου λόγους, για τη δική σου ζωή, γι’ αυτό που ζητάς και δεν έρχεται...
Οχτώ διαφορετικοί άνθρωποι, οχτώ δαρμένες ψυχές, οχτώ διαφορετικά «ζητούμενα» παγιδεύονται σε μία σάλα από ένα μυστηριώδη άνθρωπο, μα ταυτόχρονα γι’ αυτούς σανίδα σωτηρίας... Είναι πρόθυμος να τους δώσει ό,τι επιθυμούν, σε κάποιον ένα παιδί, σε κάποιον άλλο ένα παχυλό μεροκάματο, σ’ άλλον ίσως τον ίδιο το θάνατο...
Παίζει με τις ζωές τους και μέσα από έντονες συζητήσεις που αναζωπυρώνουν την αιώνια πάλη του καλού με το κακό κινεί τα νήματα για να ξεδιπλώσει τα μυστικά της ψυχής τους...
Ποιος είναι; Γιατί το κάνει αυτό; Ίσως, αν ήξεραν τι τους περιμένει, αυτό που θα έλεγαν να ήταν: «Κράτα με... η Κιβωτός σαλπάρει».
Κι εσύ, σαν άνθρωπος που επίσης πονά, θα ταξιδέψεις τώρα μαζί τους. Μπορείς να το αντέξεις;

«Έτσι ξεκινά το ταξίδι µας στην Κιβωτό. ?εν ξέρω πόσες φουρτούνες και πόσες καταιγίδες θα συναντήσουµε, αν θα υπάρξει µια σύγκρουση που θα αφήσει συντρίµµια πίσω της. Το σίγουρο όµως είναι ότι έχω αναλάβει να σας παραδώσω όλους σώους µόλις ολοκληρωθεί το ταξίδι, χωρίς καµιά απώλεια.
»Στο τέλος του ταξιδιού πρέπει όλοι να στέκεστε στα πόδια σας.
»Αύριο εσείς θα πιάσετε το τιµόνι της Κιβωτού και θα κυλήσετε πάνω στα κύµατα που δεν είναι τίποτ’ άλλο από τα αισθήµατα που κουβαλούν οι ψυχές σας».